Dekübit Ülserleri ve Tedavi Yöntemleri

(Bhattacharya S, Mishra RK. Pressure ulcers: Current understanding and newer modalities of treatment. Indian J Plast Surg. 2015;48(1):4-16. doi:10.4103/0970-0358.155260)

Giriş

Basınç ülserleri (dekübit ülser), bir deri bölgesi belirli bir süre sabit basınç altında tutulduğunda cildi ve altta yatan dokuyu parçalayan ve doku iskemisine, dokuların beslenmesinin ve oksijenin kesilmesine ve sonunda doku nekrozuna neden olan bir yaralanma türüdür. "Bozulma veya deformasyon hasarı" ile sonuçlanan sabit basınç, muhtemelen bir basınç ülserinin en doğru tanımıdır. [ 1 ] Herhangi bir dokuda harici kuvvetin (kesme, kompresyon veya kombinasyon) neden olduğu lokalize, akut iskemik hasar vardır. Bası yarası birkaç saat içinde gelişebilir, ancak sonuçlar aylarca sürebilir ve hatta ölüme neden olabilir. Bir dizi katkıda bulunan veya karıştırıcı faktör de basınç ülserleriyle ilişkilidir; bu faktörlerin önemi henüz aydınlatılmamıştır.

Etiyoloji

Basınç ülserlerinin gelişmesine katkıda bulunabilecek birçok faktör vardır, ancak ülserasyona en çok doku iskemisi neden olur. Dokular, arteriyel tarafta sadece küçük bir süre boyunca 30-32 mm hg civarında bir basınç tutabilir. Ancak basınç bu kapiler dolum basıncının biraz üzerine bile çıktığında mikro dolaşım tıkanıklığına neden olur ve bu da iskemi, doku ölümü ve ülserasyona neden olur. [ 2 , 3 ]

Basınç ülserleri, kısa bir süre boyunca bir deri bölgesine büyük miktarda basınç uygulandığında gelişebilir. Daha uzun süre daha az basınç uygulandığında da ortaya çıkabilir. Doku distorsiyonu, ya kişi otururken ya da yatarken bir yatak ya da sandalye gibi yumuşak dokuların iskelet ile bir destek arasında sıkışması ve / veya makaslanması ya da ayakkabı gibi vücuda bir şeyin baskı yapması nedeniyle oluşur. (bir protez, bir cerrahi alet veya elastik bir giysi.) Bozulmuş dokudaki kan damarları sıkıştırılır, açılır veya normal şekillerinin dışına gerilir ve kan bunlardan geçemez. [ 4] Bu kan damarlarının beslediği dokular iskemik hale gelir. Kan akışını engellemenin yanı sıra, doku distorsiyonu lenfatik akışı da engeller ve bu da etkilenen dokuda metabolik atık ürünlerin, proteinlerin ve enzimlerin birikmesine yol açar. Bu da doku hasarını artırabilir. [ 5 , 6 ]

Bası yaralarından etkilenen insanların çoğu, özellikle uzun süre yatağa veya sandalyeye mahkum olanlar olmak üzere, hareketsizliği teşvik eden sağlık koşullarına (zihinsel veya fiziksel) sahip kişilerdir. Tip-2 diyabet gibi kan tedarikini ve kılcal perfüzyonu etkileyen diğer bazı sağlık koşulları, bir kişiyi basınç ülserlerine karşı daha savunmasız hale getirebilir. Yaş aynı zamanda basınç ülserlerinin çoğunluğunun (yaklaşık üçte ikisi) yaşlılarda (60-80 yaş) ortaya çıkmasına neden olan bir faktördür. [ 7] Daha basit bir ifadeyle, tıbbi bir durumu olsun ya da olmasın, uzun süreli kesintisiz kompresyondan kaçınamayan herhangi bir birey, basınç ülseri riski altındadır. Basınç ülserlerinden etkilenen hastaların çoğu bunu sıklıkla kemik çıkıntısı üzerinde geliştirir. Bildirildiğine göre vakaların çoğu derinin sakral, iskiyal ve trokanterik basınç ülserleri [ 8 ] gibi kemikleri örttüğü bölgeden etkilenmektedir ve bunlar malleolar, topuk, patellar ve pretibial yerlerde görülen alt ekstremiteler - tüm bası yaralarının yaklaşık% 25'ini oluşturmaktadır. [ 9 ]



Doğrudan Nedenler 


Basınç 

Canlı dokular statik olmadığından, bozulma şekilleri zamanla değişir. Sabit basınç korunduğunda, yumuşak dokular dış şekle uyum sağlamak için kendilerini kalıplarlar. Bu, doku sünmesi olarak bilinir. [ 10 ] Bu, dış basınçları azaltabilir, ancak aynı zamanda yumuşak dokuların iç distorsiyonlarını abartarak vasküler bükülme nedeniyle halihazırda riskli bölgenin vasküler beslemesini daha da azaltabilir. Yumuşak doku iç konjugasyonundaki bu bozulma paraplejik hastalarda [ 11 ] ve özellikle bu duyarlı hastalarda önemli ölçüde yüksektir. İskemi 1-2 saat devam ederse nekroz oluşur ve 1-2 saat içinde basınç ülserleri oluşabilir. [ 12] Uzun süreli ve sabit basınç nedeniyle, bu koruyucu bariyerin incelmesi ile cildin atrofiye uğrama şansı, cildi küçük kompresyonlara daha duyarlı hale getirir.

Mevcut doku örtüsünün kemik çıkıntısı üzerindeki yüksekliği, bası yaralarının gelişmesi için tek belirleyici faktör değildir. Ayak tabanları ince bir yumuşak doku örtüsüne sahip olsa da, özellikle önemli ölçüde çarpıtma kuvvetlerine dayanacak şekilde iyi adapte edilmiş bir damar sistemine sahiptirler. Öte yandan sakrum ve iskiyal tüberositede, nispeten kalın bir yumuşak doku örtüsü ve geniş bir destek yüzeyi olmasına rağmen, kan damarları ağırlık taşımaya uygun değildir, bu da oldukça hafif kompresyonda bile basınç iskemisinin olabileceği anlamına gelir. hızla gelişir. Bu nedenle, ayak tabanlarında, onları duyarsız ve basınç hasarına daha yatkın hale getiren altta yatan nedenler olmadıkça, ambulatuvar hastalarda uzun süre ağırlık taşımadan sonra bile bası yaraları oluşmaz.


Kesme Kuvveti (Shear)

Kesme, sıkıştırmaya göre akışı daha kolay tıkar (örneğin, bir su hortumundaki akışı bükerek kesmek onu sıkıştırmaktan daha kolaydır), bu nedenle makaslama, basınç ülserlerine neden olan basınçtan bile daha önemli kabul edilebilir. [ 13 ] Vücudun kesilmeye özellikle duyarlı bölgeleri arasında iskiyal çıkıntılar, topuklar, kürek kemikleri ve dirsekler bulunur. Bunlar, öne doğru kaymaya izin veren bir pozisyondayken (oturma veya yatma gibi yarı yaslanmış gibi) vücudun sıklıkla desteklendiği alanlardır. Kesme işleminin neden olduğu yüzeysel basınç ülserleri düzensiz görünüme sahip olma eğilimindedir.

Sürtünme (Friction)

Basınç ve kayma ile birlikte sürtünme de sıklıkla basınç ülserlerinin bir nedeni olarak gösterilmektedir. [ 14 ] Sürtünme hem dolaylı hem de doğrudan basınç ülserlerine neden olabilir. Dolaylı anlamda, kesme kuvvetlerini oluşturmak için sürtünme gereklidir. Basınç iskemisi nedeniyle zayıflamış cilt, sürtünmeye daha duyarlı olabilir ve ikisi, cildin bozulmasını hızlandırmak için birlikte hareket eder.

Hareketsizlik

Hareketsizlik, basınç ülserlerinin birincil nedeni değildir, ancak ek faktörlerin varlığında onları başlatabilir. Derin bir hareketsizliği olan ancak sağlam bir hissi olan hastalar, hala iletişim kurabildiklerinde nadiren basınç ülseri geliştirirler. Tersine, koma hastaları, dokunulmamış duyulara sahip olsalar bile, artan basınç eşiğinin ağrısıyla ilgili iletişim kuramadıkları için basınç ülseri geliştirebilirler. Doku iskemisinin ağrısı, bu hastaların sık sık pozisyonlarının değiştirilmesini istemesini sağlar. Ortopedik alçıları olan hastalar, iyatrojenik basınç ülserlerini önlemek için herhangi bir rahatsızlık ve ağrıyı bildirmeye teşvik edilmelidir.

Reaktif hiperemi döngüsünün başarısızlığı

Doku distorsiyonunun iskemiye neden olduğu ve bunun karşılığında, etkilenen bölgelerde normal kan akışını yeniden sağlamak için basıncı ve dolaşım aktivitesini hafifletmek için koruyucu hareketleri uyardığı bilinen bir gerçektir. Bu koruyucu hareketler, kişi bunları yapmanın farkında olmadığı için genellikle reflekstir. Bununla birlikte, bu hızlı eylemler iskemiyi hafifletmek için yetersiz kalırsa, merkezi sinir sistemi, herhangi bir kalıcı hasar oluşmadan önce basıncın hafifletildiğinden emin olmak için sürekli rahatsızlık ve ağrı sinyalleri ile uyarılır. Basınç düştükten ve dolaşım düzeldikten sonra, lokal kılcal damarlar genişlemeye başlar ve reaktif hiperemi olarak adlandırılan kan akışı artar. Sonuç olarak, ciltte parlak pembe bir geçici yama belirir. [15 ] Reaktif hiperemi, oksijen ve karbondioksit dengesinin hızlı bir şekilde yenilenmesini sağlar; aynı zamanda atık ürünleri dışarı atar. Dokular dinlenme durumuna gelir gelmez eritem azalır.

Reaktif hiperemi üretemeyen hastalar, dokularda kalıcı hasara neden olan basınca bağlı iskemik ataklardan kurtulamazlar. Klinik olarak, bu, sağlıklı bir insanda olduğu gibi, basınç alanlarında hızlı bir şekilde reaktif hipereminin kırmızısına renk değiştirmeyen beyaz lekeler olarak ortaya çıkar. Daha ziyade, beyaz lekeler, çok az veya hiç reaktif hiperemi gözlenerek, yavaşça doğrudan daha normal bir cilt rengine dönmeden önce dakikalarca kalır.

Kombine patoloji

Reaktif hiperemi döngüsü yeterince çalışmayı bıraktığında, önleyici tedbir alınmadıkça neredeyse kesin olarak bir basınç ülseri gelişecektir. Basınç ülserleri için üç hazırlayıcı faktör vardır:

-Hareket kaybı
-Reaktif hipereminin başarısızlığı
-Duygu kaybı.

Basınç ülseri oluşumu, bu faktörlerin birini veya birkaçını içerebilir. Ayak nöropatisi olan diyabetik hasta, ilgili bölgede anormal dolaşım fonksiyonuna sahip olabilir. Öte yandan, omurga yaralanması olan felçli hasta hislerini ve etkilenen bölgeleri hareket ettirme yeteneğini kaybeder ve ventile edilen hasta anestezi nedeniyle hissedemez veya hareket edemezken, periferik dolaşım inotropların uygulanmasıyla tehlikeye girebilir.


Dolaylı nedenler (ilişkili faktörler)

- Yaşa bağlı fizyolojik değişiklikler, yaşlı hastalarda basınca bağlı yaralanma eşiğini düşürebilir. Örneğin, kan damarlarının ve bağ dokusunun kırılganlığında bir artış ve yağ ve kas kaybı, basıncı dağıtma kapasitesinin azalmasına neden olur.
- 70 yaşın üzerindeki yetişkinlerin % 11'ini etkileyen diabetes mellitus gibi uzun süreli, bozulmuş yara iyileşmesiyle ilişkili herhangi bir durum. [ 16 ]
- Yara iyileşmesinin tüm aşamaları için oksijen gereklidir, bu nedenle düşük doku oksijen gerginliği ile ilişkili herhangi bir durum, basınç ülserlerinin ana nedenidir. Bunlar şunları içerir: Kalp yetmezliği, atriyal fibrilasyon, miyokard enfarktüsü ve kronik obstrüktif akciğer hastalığı.
- Yaşlı yetişkinlerin % 20'sini etkileyen periferik vasküler hastalık [ 17 ], yara iyileşmesi üzerinde olumsuz bir etkiye sahiptir.
- Kontraktürler ve spastisite, bir eklemin fleksiyonu yoluyla dokuları tekrar tekrar basınca maruz bırakarak katkıda bulunabilir.
- Duygu kaybı, normalde hareketsiz bir bireyin pozisyon değiştirmesine neden olan ağrı sinyali kaybolur.
- Felç ve duyarsızlık, ciltte incelmeye yol açan atrofiye neden olabilir. Bu, cildi, hareket ettirildiğinde hastanın yaşadığı sürtünme ve kesme kuvvetlerine karşı daha duyarlı hale getirir.
- Yetersiz beslenme, [ 18 ] hipoproteinemi [ 19 ] ve anemi [ 20 ] gibi beslenme koşulları , yara iyileşmesinde önemli gecikmelere neden olabilir ve basınç ülseri oluşumunu hızlandırabilir. [ 21 ]
- Nem maserasyona neden olur ve bu da cildi yaralanmaya yatkın hale getirir. Travmanın neden olduğu de-epitelizasyon, cildin giysiye ve temas halindeki diğer desteklere yapışmasına ve maserasyonuna neden olan transdermal su kaybına yol açarak daha fazla yaralanmaya neden olur. [ 10 ]



(Ülserlerin gelişme ihtimali yüksek olan konumlar)



Basınç Ülserlerinin Şiddeti

Sağlık uzmanları, basınç ülserlerinin ciddiyetini tanımlamak için çeşitli derecelendirme sistemleri kullanır; en yaygın olanı Avrupa Basınç Ülseri Danışman Paneli (EPUAP) derecelendirme sistemidir. Bası yaraları dört aşamaya ayrılmıştır.




Aşama 1 Basınç Yaralanması: Sağlam Deride Beyazlatılamayan Eritem

- Koyu pigmentli ciltte farklı görünebilen, lokalize, ağartılamayan eritem alanına sahip sağlam cilt.
- Ağartılabilir eritem varlığı veya duyu, sıcaklık veya sertlikte değişiklikler görsel değişikliklerden önce gelebilir.
- Renk değişiklikleri mor veya bordo renk değişimini içermez; bunlar derin doku basıncı hasarını gösterebilir.
- Bölge, bitişik dokuya göre ağrılı, sert, yumuşak, daha sıcak veya daha soğuk olabilir.
- Koyu ten rengine sahip kişilerde Evre I'in saptanması zor olabilir. 



Aşama 2 Basınç Yaralanması: Açık Dermis ile Kısmi Kalınlıkta Deri Kaybı

- Açıkta kalan dermis ile kısmi kalınlıkta deri kaybı.
- Yara yatağı canlıdır, pembe veya kırmızıdır, nemlidir ve ayrıca sağlam veya yırtılmış serum dolu bir blister olarak da mevcut olabilir.
- Adipoz (yağ) görünmez ve daha derin dokular görünmez.
- Granülasyon dokusu, slough ve eskar mevcut değildir.
- Kabuk veya morarma olmaksızın parlak veya kuru, sığ ülser olarak sunulur (morarma şüpheli derin doku hasarını gösterir)
- Bu yaralanmalar genellikle olumsuz mikro iklimden ve pelvis üzerindeki derinin kesilmesinden ve topuktaki kesilmeden kaynaklanır.
- Bu aşama, inkontinansla ilişkili dermatit (IAD), intertriginous dermatit (ITD), tıbbi yapışkanla ilgili cilt hasarı (MARSI) veya travmatik yaralar (cilt yırtıkları, yanıklar, sıyrıklar) dahil olmak üzere nemle ilişkili cilt hasarını (MASD) tanımlamak için kullanılmamalıdır.
- Bu aşama, cilt yırtıklarını, bant yanıklarını, perineal dermatiti, maserasyonu veya dökülmeyi tanımlamak için kullanılmamalıdır.



Aşama 3 Basınç Yaralanması: Tam Kat Cilt Kaybı

- Ülserde adipozun (yağ) görülebildiği ve granülasyon dokusunun ve epibolün (yuvarlanmış yara kenarları) sıklıkla bulunduğu tam kalınlıkta deri kaybı.
- Ölü deri ve / veya eskar görülebilir.
- Doku hasarının derinliği anatomik konuma göre değişir; önemli yağlanma alanları derin yaralar geliştirebilir.
- Zarar verme ve tünel açma meydana gelebilir.
- Fasya, kas, tendon, bağ, kıkırdak ve / veya kemik açığa çıkmaz.
- Slough veya eskar doku kaybının boyutunu belirsizleştiriyorsa, bu bir Kademesiz Basınç Yaralanmasıdır.
- Evre III basınç ülserinin derinliği anatomik konuma göre değişir.
- Burun, kulak, oksiput ve malleol köprüsünde deri altı doku yoktur ve III. Evre ülserler sığ olabilir.
- Bunun tersine, önemli yağlanma alanları, son derece derin evre III basınç ülserleri geliştirebilir.
- Kemik / tendon görünmez veya doğrudan aşikar değildir.



Aşama 4 Basınç Yaralanması: Tam Kat Cilt ve Doku Kaybı

- Ülserde açıkta veya doğrudan palpe edilebilen fasya, kas, tendon, bağ, kıkırdak veya kemik ile tam kalınlıkta deri ve doku kaybı.
- Ölü deri ve / veya eskar görülebilir. Epibole (yuvarlanmış kenarlar), zayıflama ve / veya tünel açma sıklıkla meydana gelir.
- Derinlik anatomik konuma göre değişir.
- Burun, kulak, oksiput ve malleol köprüsünde deri altı doku yoktur ve bu ülserler sığ olabilir.
- Slough veya eskar doku kaybının boyutunu belirsizleştiriyorsa, bu bir Kademesiz Basınç Yaralanmasıdır.
- Evre IV ülserler kas ve / veya destek yapılarına (örneğin fasya, tendon veya eklem kapsülü) uzanabilir ve osteomiyeliti mümkün kılar.
- Açıkta kalan kemik / tendon görünür veya doğrudan aşikardır.



Kademeli Olmayan Basınç Yaralanması: Tam Katta Görünmeyen Deri ve Doku Kaybı

- Ülserdeki doku hasarının boyutunun, deri veya eskar tarafından engellenmesi nedeniyle teyit edilemediği tam kalınlıkta deri ve doku kaybı.
- Ölü deri veya eskar çıkarılırsa, Aşama 3 veya Aşama 4 basınç yaralanması ortaya çıkacaktır.
- Topuk veya iskemik uzuv üzerindeki stabil eskar (yani kuru, yapışık, sağlam, eritem veya dalgalanma olmadan) yumuşatılmamalı veya çıkarılmamalıdır.
- Yaranın tabanını açığa çıkarmak için yeterli ölü deri ve / veya eskar uzaklaştırılana kadar gerçek derinlik ve dolayısıyla aşama belirlenemez.

Tedavi

Mümkün olduğunda, ülsere başlangıçta neden olan faktörleri tersine çevirmek amacıyla ülser tedavisi planlanır. Ülserler genellikle birleşik patolojinin sonucudur (diyabet, basınç, his kaybı gibi). Tedaviyi planlamadan önce dikkatli değerlendirmeye ihtiyaç vardır. Genel olarak olası nedensel faktör ortadan kaldırılmalı (basınç, kesme, sürtünme) ve ilgili genel durum kontrol altına alınmalıdır. Etkilenen bölge derinlemesine temizlik ve pansuman gerektirir. Venöz ve lenfatik drenajı iyileştirmek için uzuv kaldırılmalıdır ve parçaya ağırlık taşıma, basınç ve sürtünmeden biraz dinlenmelidir. Bununla birlikte, eklemlerin tüm hareket açıklığı ve aktif fizyoterapisi dolaşımı iyileştireceği için uygulanmalıdır.Yara iyileşmesi için yeterli protein, demir, C vitamini ve çinko gerekir. Diyette eksiklik varsa takviyeler reçete edilebilir. [ 25 ]



Temizleme ve debridman

Yaranın temizlenmesi ve titiz cilt bakımı tedavinin en önemli kısmıdır. İşlem, yüzey kontaminasyonunun giderilmesini ve tüm ölü dokuların titizlikle çıkarılmasını içerir. Geleneksel cerrahi debridmanın yanı sıra, mekanik debridman gibi diğer debridman türleri; ölü deriyi temizlemek için tekrarlanan ıslak-kuru pansuman kullanımı, [ 26 ] yaradaki ölü dokuyu sıvılaştırmak ve pansumanlarla çıkarmak için enzimler kullanılarak enzimatik debridman, [ 27 ] ve biyolojik debridman veya kurtçuklar ve larva tedavisi [ 28 , 29] (larvaların tüm ölü dokuyu yediği ve canlı dokulara zarar vermeden yarayı temizlediği) literatürde de söz edilmektedir. Kurtçuklar ayrıca bakterileri öldüren ve iyileşme sürecini uyaran maddeleri salgılayarak enfeksiyonla savaşmaya yardımcı olurlar. [ 29 ] Bıçak veya makas kullanarak keskin cerrahi debridman, yetenekli cerrahi ellerde en sık kullanılan ve en etkili debridman yöntemidir. Ölü doku, mekanik yöntemler kullanılarak çıkarılabilir. Bazı mekanik debridman teknikleri şunları içerir:

Temizleme ve basınçlı sulama: Ülseri birikintilerden arındırmak için bir yıkama kateteri veya şırınga ve salin kullanılabilir. Kiri gevşetmek ve temizlemek için yara temizleyiciler de kullanılabilir. İrigasyon sırasında kullanılan basınç miktarı yarayı zarar vermeden temizlemek için yeterli olmalıdır.

Ultrason: Düşük frekanslı enerji dalgaları kullanılarak ölü doku çıkarılır. [ 31 , 32 ]

Lazer: Odaklanmış ışık demetleri kullanılarak ölü doku uzaklaştırılır. [ 33 ]

Temel olarak, kronik yarayı akut bir yaraya dönüştürmek için debridman yapılır, böylece normal iyileşme aşamalarında ilerleyebilir.

Yara bandajları

Yara iyileşmesinin çeşitli aşamalarında kullanılan yara örtüsü her aşamaya özeldir; aslında yara iyileşmesinin farklı aşamalarına yardımcı olmak için çok çeşitli pansumanlar mevcuttur. Bunlar emici olmayan, emici, debride eden, kendi kendine yapışan ve diğerleri olarak sınıflandırılır. Hastane bakımı veya evde tedavi, kişisel tercih ve hasta için maliyet nihai olarak ülserin yerine / türüne bağlı olduğundan en uygun pansumanı belirlemek hayati önem taşır.

Pansumanlar genellikle tıkayıcıdır, bu nedenle ülserler nemli bir ortamda daha iyi iyileşir. Ülser temiz ve kuruysa, tıkayıcı pansumanlar genellikle haftalık olarak değiştirilir ve pansuman değişiklikleri sağlıklı hücreleri ve döküntüleri ortadan kaldırdığından daha sık değişikliklerden kaçınılır. Kontamine yaralar, bazen birkaç saatte bir olmak üzere daha sık pansuman değişimi gerektirebilir. Ağır kontamine ülserler, negatif basınçlı yara tedavisi (NPWT) ile tedavi edilir. [ 34 ]

Antibiyotikler

Tüm bası yaraları antibiyotik gerektirmez. [ 4 ] Antibiyotikler genellikle sadece enfekte bir basınç ülserini tedavi etmek ve enfeksiyonun yayılmasını önlemek için reçete edilir. Doku enfeksiyonu varsa, enfeksiyonu tedavi etmek için antibiyotikler gereklidir, ancak ülseri iyice debride etmek ve yalnızca tüm canlı dokuları bırakmak için çaba gösterilmelidir, aksi takdirde tek başına antibiyotikler ülseri temizlemeyecektir. Antibiyotikler cerrahi debridmana yardımcıdır ve alternatifi değildir.

Topikal antibiyotiklerden kaçınılmalıdır çünkü kullanımları antibiyotik direncini ve alerjiyi artırabilir. Antiseptik krem, mevcut olabilecek bakterileri temizlemek için basınç ülserlerine topikal olarak da uygulanabilir.



NEGATİF BASINÇ YARA TEDAVİSİ

Bu, basınç yaralarının yönetiminde paha biçilmez bir araçtır ve yaranın iyileşmesini desteklemek için aralıklı veya sürekli olarak negatif basıncı iletmek için bilgisayarlı bir ünite kullanarak bir yaraya atmosfer altı basıncın uygulanmasını içerir. NPWT, özellikle açıkta kalan kemiklerde derin, kavitasyon yapan, enfekte olan ve bol miktarda boşaltan basınç ülserlerinde etkilidir. [ 40 ] Artan klinik deneyimle [ 41 ], yara iyileşmesine yardımcı olduğu kesin olarak söylenebilir ve faydaları bu şekilde özetlenebilir. :

- Granülasyona yardımcı olur.
- Kapalı yaraları eşit şekilde çekmeye yardımcı olmak için kontrollü, lokalize negatif basınç uygular.
- Doku dekompresyonuna izin veren interstisyel sıvının uzaklaştırılmasına yardımcı olur.
- Bulaşıcı materyallerin uzaklaştırılmasına yardımcı olur ve eksüda kaybını ölçer.
- Kapalı, nemli bir yara iyileşme ortamı sağlar
- Flep ve greftin hayatta kalmasını destekler.
- Hem hastane hem de evde kullanım.
- Hastane / pansuman / hemşirelik maliyetini düşürür.



Yeniden Konumlandırma ve Hareketlilik

- Tıbbi durum veya tıbbi tedaviler nedeniyle kontrendike olmadıkça, basınç yaralanması riski taşıyan tüm bireyleri çevirin ve yeniden konumlandırın.
- Kullanımdaki destek yüzeyine, cilt toleransına ve kişinin tercihlerine göre bir dönüş frekansı seçin.
- Kesintisiz uykuya izin vermek için gece boyunca dönüş programını uzatmayı düşünün.
- Bireyi 30 derece yan yatma pozisyonuna çevirin ve elinizi kullanarak sakrumun yataktan çıkıp çıkmadığını belirleyin.
- Bireyi basınç yaralanması olan vücut bölgelerine yerleştirmekten kaçının.
- Topukların yataktan uzak olduğundan emin olun.
- Bir destek yüzeyi seçerken bireyin hareketsizlik seviyesini, kesmeye maruz kalma, cilt nemi, perfüzyon, vücut boyutu ve ağırlığını göz önünde bulundurun.
- Herhangi bir destek yüzeyine yerleştirildiğinde bir kişiyi yeniden konumlandırmaya devam edin.
- Mikro iklim yönetim yüzeylerini kullanırken nefes alabilen bir inkontinans pedi kullanın.
- Sandalyelerde veya tekerlekli sandalyelerde oturan kişiler için basıncı yeniden dağıtan bir sandalye minderi kullanın.
- Zayıf veya hareketsiz bireyleri saat başı sandalyelere yeniden yerleştirin.
- Kişi hareket ettirilemezse veya yatağın başı 30 ° 'nin üzerinde kaldırılmış şekilde konumlandırılmışsa, sakrum üzerine bir poliüretan köpük pansuman yerleştirin.
- Topuk ülseri riski olan kişilerde topuk boşaltma cihazları veya poliüretan köpük yara örtüleri kullanın.
- Tıbbi cihazların altına ince köpük veya nefes alabilen pansumanlar yerleştirin.

Fizik tedavi, yatağa bağlı olan herkes için önemlidir. Fizik tedavi spazmları önlemede, derin ven trombozu olasılığını azaltmada, solunum komplikasyonlarını azaltmada ve zihinsel keskinliği artırmada önemlidir.

Kaynakça 

1. Gebhardt KS. Part 1. Causes of pressure ulcers. Nurs Times. 2002;98:4. 
2. Gefen A. Reswick and Rogers pressure-time curve for pressure ulcer risk. Part 1. Nurs Stand. 2009;23:64. 66, 68. 
3. Gefen A. Reswick and Rogers pressure-time curve for pressure ulcer risk. Part 2. Nurs Stand. 2009;23:40–4. 
4. Callam MJ, Ruckley CV, Harper DR, Dale JJ. Chronic ulceration of the leg: Extent of the problem and provision of care. Br Med J (Clin Res Ed) 1985;290:1855–6. 
5. Krouskop TA, Reddy NP, Spencer WA, Secor JW. Mechanisms of decubitus ulcer formation — An hypothesis. Med Hypotheses. 1978;4:37–9. 
6. Reddy NP, Patel K. A mathematical model of flow through the terminal lymphatics. Med Eng Phys. 1995;17:134–40.
7. Leblebici B, Turhan N, Adam M, Akman MN. Clinical and epidemiologic evaluation of pressure ulcers in patients at a university hospital in Turkey. J Wound Ostomy Continence Nurs. 2007;34:407–11. 
8. Vasconez LO, Schneider WJ, Jurkiewicz MJ. Pressure sores. Curr Prob Surg. 1977;62:1–62.
9. Cannon BC, Cannon JP. Management of pressure ulcers. Am J Health Syst Pharm. 2004;61:1895–905. 
10. Dodd KT, Gross DR. Three-dimensional tissue deformation in subcutaneous tissues overlying bony prominences may help to explain external load transfer to the interstitium. J Biomech. 1991;24:11–9. 
11. Jay R. Pressure and shear: Their effects on support surface choice. Ostomy Wound Manage. 1995;41:36–8. 40.
12. Kuffler DP. Techniques for wound healing with a focus on pressure ulcers elimination. Open Circ Vasc J. 2010;3:72–84.
13. Goossens RH, Snijders CJ, Holscher TG, Heerens WC, Holman AE. Shear stress measured on beds and wheelchairs. Scand J Rehabil Med. 1997;29:131–6.
14. Allman RM. Pressure ulcer prevalence, incidence, risk factors, and impact. Clin Geriatr Med. 1997;13:421–36.
15. Bliss MR. Hyperaemia. J Tissue Viability. 1998;8:4–13.
16. Kaveeshwar SA, Cornwall J. The current state of diabetes mellitus in India. Australas Med J. 2014;7:45–8. 
17. Premalatha G, Shanthirani S, Deepa R, Markovitz J, Mohan V. Prevalence and risk factors of peripheral vascular disease in a selected South Indian population: The Chennai Urban Population Study. Diabetes Care. 2000;23:1295–300. 
18. Langemo D, Anderson J, Hanson D, Hunter S, Thompson P, Posthauer ME. Nutritional considerations in wound care. Adv Skin Wound Care. 2006;19:297–8. 300, 303.
19. Scivoletto G, Fuoco U, Morganti B, Cosentino E, Molinari M. Pressure sores and blood and serum dysmetabolism in spinal cord injury patients. Spinal Cord. 2004;42:473–6. 
20. Keast DH, Fraser C. Treatment of chronic skin ulcers in individuals with anemia of chronic disease using recombinant human erythropoietin (EPO): A review of four cases. Ostomy Wound Manage. 2004;50:64–70. 
21. Narsete TA, Orgel MG, Smith D. Pressure sores. Am Fam Physician. 1983;28:135–9. 
22. Ferrell BA, Josephson K, Norvid P, Alcorn H. Pressure ulcers among patients admitted to home care. J Am Geriatr Soc. 2000;48:1042–7. 
23. Berlowitz DR, Brandeis GH, Anderson J, Brand HK. Predictors of pressure ulcer healing among long-term care residents. J Am Geriatr Soc. 1997;45:30–4. 
24. Mayfield JA, Reiber GE, Sanders LJ, Janisse D, Pogach LM. Preventive foot care in people with diabetes. Diabetes Care. 1998;21:2161–77. 
25. Desneves KJ, Todorovic BE, Cassar A, Crowe TC. Treatment with supplementary arginine, vitamin C and zinc in patients with pressure ulcers: A randomised controlled trial. Clin Nutr. 2005;24:979–87. 
26. Mosher BA, Cuddigan J, Thomas DR, Boudreau DM. Outcomes of 4 methods of debridement using a decision analysis methodology. Adv Wound Care. 1999;12:81–8.
27. Ramundo J, Gray M. Enzymatic wound debridement. J Wound Ostomy Continence Nurs. 2008;35:273–80.
28. Mumcuoglu KY, Lipo M, Ioffe-Uspensky I, Miller J, Galun R. Maggot therapy for gangrene and osteomyelitis. Harefuah. 1997;132:323–5. 382.
29. Sherman RA. Maggot versus conservative debridement therapy for the treatment of pressure ulcers. Wound Repair Regen. 2002;10:208–14.
30. Moore ZE, Cowman S. Wound cleansing for pressure ulcers. Cochrane Database Syst Rev. 2005;3:CD004983.
31. Ramundo J, Gray M. Is ultrasonic mist therapy effective for debriding chronic wounds? J Wound Ostomy Continence Nurs. 2008;35:579–83.
32. Kavros SJ, Liedl DA, Boon AJ, Miller JL, Hobbs JA, Andrews KL. Expedited wound healing with noncontact, low-frequency ultrasound therapy in chronic wounds: A retrospective analysis. Adv Skin Wound Care. 2008;21:416–23. 
33. Graham JS, Schomacker KT, Glatter RD, Briscoe CM, Braue EH, Jr, Squibb KS. Efficacy of laser debridement with autologous split-thickness skin grafting in promoting improved healing of deep cutaneous sulfur mustard burns. Burns. 2002;28:719–30. 
34. Webb LX. New techniques in wound management: Vacuum-assisted wound closure. J Am Acad Orthop Surg. 2002;10:303–11. 
35. Wasiak J, Cleland H, Campbell F. Dressings for superficial and partial thickness burns. Cochrane Database Syst Rev. 2008;4:CD002106.
36. Fletcher J. The benefits of using hydrocolloids. Nurs Times. 2003;99:57.
37. Molan PC. The evidence supporting the use of honey as a wound dressing. Int J Low Extrem Wounds. 2006;5:40–54.
38. Toy LW, Macera L. Evidence-based review of silver dressing use on chronic wounds. J Am Acad Nurse Pract. 2011;23:183–92.
39. Leaper DJ. Silver dressings: Their role in wound management. Int Wound J. 2006;3:282–94.
40. Lorée S, Dompmartin A, Penven K, Harel D, Leroy D. Is Vacuum Assisted Closure a valid technique for debriding chronic leg ulcers? J Wound Care. 2004;13:249–52.
41. Al Fadhli A, Alexander G, Kanjoor JR. Versatile use of vacuum-assisted healing in fifty patients. Indian J Plast Surg. 2009;42:161–8.