Osgood-Schlatter hastalığı (OSD) , büyüyen ergenlerde diz ağrısına neden olan bir hastalıktır. Patellar tendon un tibiaya bağlandığı noktanın (tuberasitas tibia) iltihaplanmasıdır. Aşırı kullanıma bağlı bir durumdur.

Osgood-Schlatter hastalığı en çok büyüme dönemlerinde kemikler, kaslar, tendonlar ve diğer yapılar hızla değiştiğinde ortaya çıkar. Fiziksel aktivite kemikler ve kaslar üzerinde ek stres oluşturduğundan, özellikle koşu ve atlama sporları olmak üzere atletizmde yer alan çocuklar bu durum için daha fazla risk altındadır. Osgood-Schlatter hastalığı çocukların yaşam kalitesini etkileyebilir ve iyi egzersiz yapmalarını engelleyebilir.

Anatomisi



Tibia tüberkülü patellar bağ veya patellar tendona bağlanma sağlar. Patellar tendon patellanın altında tibial tüberoziteye bağlanır. Bu kas-tendonöz kavşaktaki stres ağrıya ve şişmeye neden olabilir. Hastanın hissettiği ağrı çoğunlukla tek taraflıdır, ancak sıklıkla çift taraflıdır.

Osgood-Schlatter Hastalığının Nedenleri

Osgood-Schlatter hastalığı ergenliğin büyüme döneminde ortaya çıkar. Çocuğun büyüme döneminde, kemikler, kaslar ve tendonlar farklı oranlarda büyür. OSD'de, tibiayı diz kapağına bağlayan tendon (patellar tendon), tibia tüberkülünün üstündeki büyüme plakasını çeker. Aktiviteler ve sporlar bunun tekrar tekrar gerçekleşmesine neden olur, bu da büyüme plakasında yaralanmaya neden olur. Bu yaralanma OSD ağrısına yol açar.



OSD Belirtileri

Ağrı bu hastalıkta önde gelen semptomdur ve koşma, atlama, bisiklete binme, diz çökme, merdivenlerden yukarı ve aşağı yürüme ve bir topa tekme atma gibi fiziksel aktiviteler sırasında ortaya çıkar ve şiddetlenir. Basketbol, voleybol, futbol, tenis gibi sporlarda ağrı artar. Klinik tablo, tibial tüberkül bölgesine lokalize ağrıdan oluşur. Bazı durumlarda tüberkül şişebilir ve hipertrofiye uğrayabilir ve ayrıca quadriseps kasının sıkılığı da vardır. Sıcaklık veya eklem içi şişme gibi özellikler ilgili değildir (nadiren tüberozite ısınabilir), ancak tibial tüberozitenin şişmesi, hassasiyeti ve ağrısı sıklıkla ortaya çıkar.

-Tibial tüberozitenin ağrılı palpasyonu.
-Fiziksel aktivite veya sporla kötüleşen tibial tüberozitede ağrı.
-Çömelme , merdiven veya atlama ile tibial tüberozitede artan ağrı .
-Bazı durumlarda, tibial tüberozitede artmış kemik çıkıntısı.

Risk faktörleri

Osgood-Schlatter hastalığı için ana risk faktörleri şunlardır:

Yaş: Osgood-Schlatter hastalığı ergenliğin büyüme dönemi sırasında ortaya çıkar. Yaş aralıkları cinsiyete göre değişir, çünkü kızlar ergenliğe erkeklerden daha erken girer. Osgood-Schlatter hastalığı tipik olarak 12 ila 14 yaş arası erkeklerde ve 10 ila 13 yaş arası kızlarda görülür.

Cinsiyet: Osgood-Schlatter hastalığı erkeklerde daha yaygındır, ancak sporla uğraşan kız sayısına göre  cinsiyet farkı daralmaktadır.

Spor Dalları: Durum çoğunlukla koşma, atlama ve yön değişikliklerini hızlı bir şekilde içeren sporlarda olur.

Esneklik: Kuadriseps kaslarındaki gerginlik, patellar tendonunun tibia üstündeki büyüme plakası üzerindeki çekilmesini artırabilir.

OSD'de Tedavi

Osgood-Schlatter hastalığı genellikle resmi tedavi olmaksızın düzelir. Semptomlar genellikle çocuğunuzun kemikleri büyümeyi bıraktıktan sonra kaybolur.

Osgood-Schlatter hastalığı konservatif olarak tedavi edilir. Bu tipik olarak ağrıya neden olan egzersiz, spor veya fiziksel aktivitelerin ağrı ve şişme azalana kadar sınırlanmasını içerir. Bunu daha sonra fizik tedavi yönetimi takip eder. Ayrıca Non-steroid Anti İnflamatuar ilaçlar da ağrı kontrolü için doktorunuz tarafından verilebilir.

OSD'de Fizyoterapi

Fizyoterapist, esnekliği artırmak ve çevredeki kasları güçlendirmek için egzersizlere odaklanabilir. Buna quadriseps , hamstring , iliotibial bant ve gastroknemius dahildir. Yüksek yoğunluklu kuadriseps güçlendirme egzersizleri tibial tüberozite boyunca stresi arttırır ve başlangıçta kaçınılır. Germe, dinamik veya PNF germeye  geçmeden önce ağrıyı önlemek için başlangıçta statik olarak düşük bir yoğunlukta yapılmalıdır. Hareket açıklığını arttırmak için günde en az bir kez üç tekrarlı en az otuz saniyelik bir süre önerilir. Yüksek yoğunluklu quadriseps egzersizleri ve hamstring germe egzersizleri tedavinin ilerlemesine göre kademeli olarak uygulandığında etkili olduğu kanıtlanmıştır. [1]

Gerulis ve ark. tarafından yapılan araştırmalar, fiziksel aktivite sınırlaması, fiziksel yük kısıtlaması ve konservatif tedavi kombinasyonunun yalnızca fiziksel yük kısıtlaması ve aktivite sınırlamasından daha etkili olduğunu göstermiştir. [2]

Osgood-Schlatter olan bazı çocuklar denge ve koordinasyonda bozukluk yaşarlar. Bunun üstesinden gelmek için terapistiniz, dengeyi iyileştirmek ve etkilenen diz, kalça ve ayak bileğinde güçlendirmek için çeşitli egzersizler planlayabilir.

Osgood-Schlatter Hastalığı Ne Kadar Sürer?

Osgood-Schlatter hastalığı genellikle kemikler büyümeyi bıraktığında geçer. Tipik olarak, bu bir genç 14 ila 18 yaş arasındadır.








Kaynakça

1-) Purushottam A. Gholvea, David M. Schera,b, Saurabh Khakhariaa,Roger F. Widmanna,b and Daniel W. Greena,b. Osgood Schlatter syndrome. Curr Opin Pediatr 19:44–50.2007 Lippincott Williams & Wilkins.

2-) Gerulis V, Kalesinskas R, Pranckevicius S, Birgeris P. Importance of conservative treatment and physical load restriction to the course of osgood-schlatter's disease. Clinic of Pedia Surgery. 2003;2(5):57-64.